واکسیناسیون گسترده تنها راه مقابله با پیک ششم

رئیس نظام پزشکی مشهد گفت: همچنان در پیک هستیم، با توجه به اینکه دو هفته‌ی آینده قابل پیش‌بینی نیست، اما قطعا شرایط همچنان بحرانی‌ خواهد بود.

«علی بیرجندی نژاد» رئیس نظام پزشکی مشهد با اشاره به وضعیت اپیدمی در این شهر، بیان کرد: وضعیت اصلا مناسب نیست و همچنان در پیک هستیم، با توجه به اینکه دو هفته‌ی آینده قابل پیش‌بینی نیست، اما قطعا شرایط همچنان بحرانی‌ خواهد بود. 

وی ادامه داد: سن درگیری بسیار کاهش پیدا کرده است و الان با کاهش سن مبتلاها مواجه هستیم، همچنین متاسفانه سن مرگ و میر نیز کاهش پیدا کرده و شاهد فوت افراد جوان  هم هستیم.

بیرجندی نژاد افزود: بیشتر علائم مبتلاهای کرونا، همچنان از علائم تنفسی است که به صورت سرفه و علائم عمومی‌تر همچون تب خود را نشان می‌دهد.

وی در مورد عوارض واکسیناسیون کرونا، گفت: افرادی که با عوارض واکسن به مجموعه‌های نظام پزشکی مراجعه کردند، آن عوارض خیلی قابل توجه نبوده و به هر حال عمدتاً عوارضی بوده که مورد انتظار است و عوارض جدی یا خطرناکی نبود، حداقل آنهایی که در سازمان واکسینه شدند به ما گزارش عوارض جدی ندادند، از عموم هم ما عوارض جدی خطرناکی نداشتیم به نظرم مردم بدون نگرانی واکسیناسیون را انجام دهند.

بیرجندی نژاد در مورد مهاجرت کادر درمان، افزود: در مورد مهاجرت کادر درمان، طبق گزارش‌هایی که ما در سازمان داریم و اعضای سازمان را شامل می‌شود، شرایط الان به شکل معمول است و در پیک‌های کرونا تفاوت فاحشی نسبت به گذشته نکرده ولی به هر حال همانطور که می‌دانید، خروجی نخبگان از کشور سالها است که آغاز شده و ادامه دارد، بنابراین می‌طلبد که مسئولین کشور تصمیم اساسی بگیرند.

وی در پاسخ به سوال که گفته می‌شود در مشهد سردخانه‌ها دچار کمبود جا شدند، گفت: اساس کنترل این بیماری واکسیناسیون است، اگر واکسیناسیون به شکل وسیع انجام نشود، دچار پیک‌هایی به این شکل می‌شویم و وقتی با آمار قابل توجه مواجه هستیم بدیهی است که دچار کمبود اکسیژن، دارو و سردخانه شدیم.

بیرجندی نژاد ادامه داد: در کنار وظیفه‌ی مسوولین، مردم با حفظ فاصله گذاری اجتماعی، کمک کنند تا در شرایط پیک دچار ابتلاهای بیشتر نشویم چون در این صورت کار سخت‌تر می‌شود و نیاز است همه دست به دست هم دهیم، شاید مهم‌ترین کمک مردم به خودشان و عزیزانشان عدم حضور در جمع‌های حضوری باشد.

وی افزود: باید رعایت شود تا آمار کاهش پیدا کند و امکانات موجود پاسخگوی نیاز بیمار شود، اگر تعداد مبتلاها افزایش پیدا کند با کمبود امکانات مواجه می‌شویم و برخی از این امکانات محروم شوند و سرنوشت دیگری برای آنها رقم بخورد.انتهای پیام/