عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت

فرارو- تفالی داشته باشید به دیوان خواجه شیراز.

فال 

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور

دور باد آفت دور فلک از جان و تنش

گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا

چشم دارم که سلامی برسانی ز منش

به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه

جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش

گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد

محترم دار در آن طره عنبرشکنش

در مقامی که به یاد لب او می نوشند

سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش

عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت

هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش

هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال

سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش

شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است

آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش

تعبیر فال

از دوست بی‌وفایی دیده‌ای اما همچنان برای سلامتی او دعا می‌کنی و او را از چشم بد حسودان به خدا می‌سپاری. رسیدن به آرزوها برای تو محال نیست. به زودی خبری بسیار خوش و دلنشین به تو خواهد رسید. بی‌قرار و بی‌تاب شده‌ای. شکیبا باش که با صبوری به آنچه می‌خواهی می‌رسی. هر کسی را که می‌بینی خبری از مقصود خود می‌گیری. شاید این انتظار بسیار تلخ باشد ولی وصال فردا بی‌نهایت شیرین است. کسی که به خدا توکل می‌کند، هراسی به دل راه نمی‌دهد. خودت را به دست سرنوشت بسپار و مطمئن باش هرچه پیش آید رضای حق در اوست.