آرمان زارعی: شب گذشته، ششمین دوره «همایش و جشنواره ملی حاتم» (حمایت از تولید ملی) با حضور جمعی از مسئولان، فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان کشور در مرکز همایشهای صداوسیمای تهران برگزار شد.
در این مراسم، ابراهیم شیخ، معاون صنایع عمومی وزارت صنعت، معدن و تجارت، از چند چالش اساسی فرا روی بخش تولید کشور سخن گفت و با صدایی که از دل واقعیتهای تلخ تولید میآمد، به تشریح موانع این حوزه پرداخت.
او نخستین و مهمترین چالش را «تأمین انرژی» برای صنایع دانست و گفت:«روزهای بسیار سختی را برای تولیدکنندگان میگذرانیم؛ روزهایی که کارگر به موقع سر کار میرسد، صنعتگر با شور و اشتیاق در محل حاضر میشود، دستگاهها آمادهاند، مواد اولیه فراهم است، ساعت ۷ صبح تولید آغاز میشود، اما تنها یک ساعت بعد، برق قطع میشود؛ بیآنکه بدانیم چه زمانی دوباره وصل خواهد شد.»
او با اشاره به خسارات سنگین ناشی از این وضعیت افزود:«سال گذشته، تولیدکنندگان بیش از ۳۰۰ همت عدمالنفع فقط بابت قطع برق داشتند. در مجموع حدود ۱۴۰ روز کارخانهها تعطیل بودند، در حالیکه مالیات، بیمه تأمین اجتماعی و سایر هزینهها پابرجا بود و همه این بارها بر دوش تولیدکننده افتاد.»
شیخ با گلایهای تلخ ادامه داد:«ساعتها تلاش کردیم، خواهش و تمنا کردیم، زانو زدیم که اعتبار مالیاتی بدهید تا تولیدکننده بتواند پنل خورشیدی وارد کند؛ برقی که باید توسط دیگران تأمین میشد را خودش تولید کند و به شبکه بدهد، اما دریغ… دریغ… دریغ.»
او به دشواری تأمین ارز برای تولیدکنندگان اشاره کرد و گفت:«تولیدکننده ما امروز باید برای گرفتن ارز، در صفهای طولانی منتظر بماند؛ ارزی که قرار است صرف واردات ماشینآلات یا مواد اولیه شود. مگر کاری مقدستر از این وجود دارد؟اما هر بار با یک اطلاعیه مواجه میشویم که شیخ؛آمار غلط میدهد. کجای حرف من غلط است؟ این تولیدکنندگان زندهاند، حاضرند، صدایشان را بشنوید! تولید در حال مرگ است.»
شیخ با اشاره به شعار سال که «سال سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده، افزود:«در صنایعی که من مسئول آنها هستم، ظرفیت تولید از ۱۸ درصد تا نزدیک ۶۰ درصد متغیر است؛ میانگین فقط ۴۰ درصد است. یعنی با وجود سرمایهگذاری، امکانات، تجهیزات و ماشینآلات، تنها با ۳۵ درصد ظرفیت کار میکنیم. اگر همین را به ۴۵ درصد برسانیم، بالاترین نوع سرمایهگذاری انجام شده است. این یعنی ما زیرساخت را داریم، اما در بهرهبرداری ماندهایم و این ناشی از بیعرضگی است، وقتی کلید برق را خاموش میکنیم.»
او در ادامه چالش بعدی را نبود مواد اولیه کافی و تکمیل نشدن زنجیره ارزش در کشور دانست. سرمایه گذاری لازم است که مواد اولیه رو به خوبی تامین کنیم
چالش بعدی، توسعه تجارت و تسهیل فرآیندهای آن بود. به گفته شیخ: «سرمایهگذار خارجی وقتی وارد کشور میشود، حق دارد سود سرمایهاش را منتقل کند. مگر ممکن است کسی بیاید و اجازه انتقال سرمایهاش را نداشته باشد؟ هیچ سرمایهگذار خارجی حاضر نیست چنین ریسکی را بپذیرد.»
او همچنین تأکید کرد:«اگر قیمت ارز بالا برود، یا تأمین انرژی دچار مشکل شود، فشار شدیدی به بخش تأمین مالی وارد میشود. در کشوری که بیش از ۹۰ درصد تأمین مالی بانکمحور است، بانکها باید وارد عمل شوند. همچنین باید از ظرفیت بازار سرمایه استفاده شود و ابزارهای نوین تأمین مالی به کار گرفته شود.»
شیخ با اشاره به اقدامات صورتگرفته برای حمایت از تولید، از جمله تعرفهگذاریها، مبارزه با قاچاق و انعقاد توافقنامههای صادراتی گفت:«هرچند این اقدامات انجام شده، اما واقعیت این است که وجداناً اینها کافی نیست. نه شنیده میشود، نه دیده میشود. ما به تولید بدهکاریم و تنها با حمایت واقعی از تولیدکنندگان میتوانیم صدایمان را به گوش کسانی برسانیم که هنوز به عمق بحران باور ندارند.»
۲۲۳۲۲۴
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0