گلایه علی نصیریان: به دوران فیلم فارسی برگشتیم

اکران مردمی فیلم «هفت بهار نارنج» و مراسم بزرگداشت علی نصیریان شامگاه چهارشنبه (۲۷ فروردین‌ماه) در پردیس رز مال برگزار شد.

به گزارش ایسنا، آغاز این مراسم با فتوکال عوامل فیلم «هفت بهار نارنج» از جمله علی نصیریان، محمد کمالی‌پور، فرشاد گل‌سفیدی، هومن حاجی عبداللهی و جمعی از اهالی سینما همچون فرهاد آئیش، هلیا امامی، ساناز سعیدی، زهرا اسداللهی، سانیا سالاری و میثم زندی مدیرکل اداره نظارت سازمان سینمایی همراه بود.

پیش از آغاز نمایش فیلم «هفت بهارنارنج» میثم زندی -مدیرکل اداره نظارت سازمان سینمایی- به روی صحنه دعوت شد تا دقایقی را صحبت کند، اما او به جای سخنرانی به خواندن چند بیتی از شعر «کشتگاه من» نیمایوشیج بسنده کرد.

در ادامه محمد کمالی‌پور -تهیه کننده «هفت بهارنارنج» – طی سخنان کوتاهی گفت: از مردم عزیز. بابت تاخیر در پخش این فیلم عذرخواهی می‌کنم، در همین‌جا یک تشکر ویژه از آقای گل سفیدی کارگردان فیلم دارم که با تمام وجود پای این کار ایستاد.

وی ادامه داد: ما این فیلم را در شرایط سخت کرونا ساختیم زمانی که حتی آن زمان واکسن هم نبود، در همان زمان استاد نصیریان را به شمال بردیم و کار را ضبط کردیم.

این تهیه‌کننده خاطرنشان کرد: استاد نصیریان در نقش خودشان فوق‌العاده عاشقانه بازی کردند و یک اثر عاشقانه واقعی را خلق کردند و حضور ایشان در این فیلم یک نقطه عطفی در کارنامه کاری بنده و فرشاد گل سفیدی خواهد بود.

در بخش دیگری از این مراسم فرشاد گل‌سفیدی – کارگردان «هفت بهارنارنج» – در سخنان کوتاهی از حضور مردم برای تماشا این فیلم تشکر کرد و گفت: امیدوارم از دیدن فیلم لذت ببرید، زیرا شما به معنای واقعی یک فیلم سینمایی روی پرده می‌بینید.

در ادامه مراسم تجلیل از علی نصیریان برگزار شد و این هنرمند پیشکسوت در سخنانی از وضعیت حال حاضر سینما گلایه کرد و گفت: در این روزگار سخت، تئاتر و سینمای ما تلاشگر بود و قبل و بعد از انقلاب کارنامه‌ی خوبی از خودش به جای گذاشته است.

وی ادامه داد: تئاتر ما از اوایل دهه ۳۰ و سینما از اوایل دهه ۴۰ و ۵۰ با حضور فرخ غفاری، ابراهیم گلستان، داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی دگرگون شد و شاهد هستیم که همین سینما پس از انقلاب خوب رشد کرد.

این بازیگر سینما خاطرنشان کرد: تئاتر و فیلم سینمایی در گذشته با وسواس و دقت و توجه خاصی ساخته می‌شد، درست است که یک بخش از تئاتر و سینما تفنن و سرگرمی است ولی همه آن سرگرمی محسوب نمی‌شود بلکه فیلم برای تغذیه جان و روح انسان ساخته می‌شود.

نصیریان ابراز کرد: بعد از انقلاب سینما ما به خوبی حفاظت شد، اما کم‌کم این سینما رنگ باخته و داریم به فیلم‌فارسی قدیم بر می‌گردیم. یک زمانی تئاتر ما لاله‌زار و سینما فیلم‌فارسی بود، اما ما انسان‌های خلاق و شریفی داریم که کار سینما را به عنوان هنر بلد هستند و می‌توانند در قالب فیلم مباحث اجتماعی و انسانی را مطرح کنند.

وی افزود: اگر آثار دراماتیک خارجی را هم بخوانید محتوای آن مسائل اجتماعی و انسانی را مطرح می‌کند و در کنارش جذابیت‌های سرگرم‌کننده هم چاشنی شده است. اما امروز سینما کمدی ما خیلی جایگزین بدنه واقعی سینما شده است درحالی که سینما ما فاخر و جوایز بین‌المللی زیادی گرفته است.

این بازیگر تئاتر تصریح کرد: سینما جوشش و خلاقیت‌های خاص خود را دارد و تنها برای گیشه و درآمدزایی نیست ولی متاسفانه داریم به روز‌های فیلم فارسی برمی‌گردیم.

نصیریان بیان کرد: قبول دارم که مردم نیازمند شادی هستند و از نظر روحی به یک سرگرمی احتیاج دارند، اما سینما و تئاتر کمدی با ساخت و ساز‌های بازاری و گیشه‌پسند خیلی متفاوت است، سینما کمدی فاخر و عالی هم داریم، اما کسی به خودش زحمت نمی‌دهد به سمت این سینما برود، زیرا خلاقیت و سرمایه خوب نیاز دارد.

وی در ادامه به فیلم «هفت بهارنارنج» اشاره کرد و گفت: این فیلم با زحمات آقای گل سفیدی و کمالی‌پور ساخته شد و این دونفر با جون و دل از همه‌چیز خود مایه گذاشتند تا این فیلم ساخته شود. هنوز آدم‌های شریفی مثل گل‌سفیدی و کمالی‌پور هستند که یک فیلم سینمایی به معنای واقعی بسازند.

بازیگر فیلم «هفت بهار نارنج» تاکید کرد: در این فیلم باید تامل کرد، زیرا موضوع مهم در این فیلم موضوع خانواده است. خانواده یک رکن مهم است و ازدواج فقط عاشقی نیست بلکه دو انسان باید با هم زندگی و انس و الفت پیدا کنند که این مهم فراموش شدنی نیست.

نصیریان در ادامه با بغض از همسر خود یاد کرد و گفت: من هم ازدواج کردم و ۶۰ سال در کنار همسرم زیستم و وقتی او فوت شد تا چندروز فقط گریه می‌کردم، چون نزدیک ۶دهه با یک انسان زندگی کردم، با او هم رای و همفکر بودم. همسرم کار‌های مرا نقد می‌کرد و با من در مورد مسائل مختلفی حرف می‌زد و من این انسان همراه را از دست دادم و تنها شدم.

وی در پایان سخن گفت: سینما ما فاخر و جدی است و به معنای واقعی سینما است، اما آنچه امروز می‌بینم باعث تاسف من است، هنر یعنی انگشت گذاشتن روی نقاط ضعف فرهنگی و اجتماعی انسان، یک هنرمند باید مسائل فرهنگی و اجتماعی را به تصویر بکشد، اما سینما امروز این کار را کمتر انجام می‌دهد.

پس از استاد علی نصیریان، نوبت به تجلیل از هومن حاج عبداللهی رسید که او حضور در این مراسم را که همزمان با پخش «پایتخت ۷» با حضور عوامل این سریال در برج میلاد بود، ترجیح داده بود.

در پایان نیز عوامل فیلم «هفت بهارنارنج» به همراه مردم به تماشای این فیلم نشستند.