پشت پرده غیرمحیط زیستی “کنوانسیون تغییر اقلیم “

به گزارش تهران خبر و به نقل از تسنیم، کنوانسیون تغییر اقلیم (UNFCCC) از سال 1992 با هدف مقابله با “گرمایش جهانی” تأسیس شد اما باگذشت زمان، مشخص شد که محیط‌زیست تنها پوششی برای اهداف اقتصادی و سیاسی بزرگ‌تر در قالب این کنوانسیون است.

 نظام سلطه، در پوشش سازمان ملل، با تصویب اسناد توسعه پایدار و توافق پاریس در سال 2015، به دنبال ایجاد یک نظم جدید اقتصادی است که به واسطه آن، به اهدافی فراتر از حفاظت از محیط‌زیست دست یابد. مطابق با تحلیل‌ها، این نظام به دنبال کاهش کربن به صفر و جایگزینی منابع انرژی جدید، از جمله انرژی هسته‌ای به‌جای سوخت‌های فسیلی، تا سال 2050 است.

اما این بخش ظاهری توافق است و در اعماق این توافق، ماجرای عجیب و ترسناکی نهفته است.

نقش رژیم صهیونیستی در اجلاسیه‌های اخیر

اجلاس COP29  بیست و یکم آبان در باکو برگزار می‌شود، به‌وضوح نشان‌دهنده نفوذ رژیم صهیونیستی است. برخی تحلیل‌ها نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از سه اجلاس اخیر یعنی COP27 در مصر و COP28 در امارات، برای پیاده‌سازی اهداف خود بهره‌برداری کرده است.

در واقع در اجلاس COP27، سیاست محدودسازی تجارت بر مبنای تولید کربن نهایی شد، در حالیکه در COP28، برنامه‌ریزی برای کاهش انتشار کربن به صفر تا سال 2050 تصویب شد. این اقدامات به معنای محدودیت‌های جدی بر استفاده از منابع نفت و گاز کشورها است.

نکته عجیب ماجرا اینجاست که  اکثر تصمیمات کلیدی در سه اجلاس گذشته طراحی شده‌ و برگزاری این اجلاس‌ها در کشورهای مصر، امارات و آذربایجان که همگی تحت نفوذ رژیم صهیونیستی قرار دارند، با برنامه‌ریزی دقیق  انجام شده است.

در واقع نظام سلطه با استفاده از یک استراتژی هوشمندانه در این اجلاس‌ها توانسته است، اهداف نامشروع خود را در پوشش هدفی مشروع یعنی حفظ کره زمین و محیط‌زیست، پیاده‌سازی کند.

 این روند می‌تواند به نابودی شاهرگ‌های حیاتی منطقه غرب آسیا، به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران با منابع غنی نفت و گاز، منجر شود، در حالی‌که رژیم صهیونیستی تنها کشور منطقه است که از این نظم جدید بهره‌برداری خواهد کرد. در واقع، کشورهای منطقه تحت تسلط فناوری‌های نوینی قرار می‌گیرند که در اختیار رژیم صهیونیستی (با حمایت آمریکا و اروپا) است.

پیشنهاداتی برای حضور هوشمندانه ایران در اجلاس باکو