تندیس فردوسی در میدان فردوسی

با یکی از معروفترین میدان های تهران شروع می کنیم؛ میدانی که از قدیم الایام مرکز بسیاری از اتفاقات تهران بوده است؛ میدان فردوسی. خرداد 1338 بود که در میدان فردوسی از اثر ابوالحسن صدیقی رونمایی شد و از آن زمان تاکنون مجسمه فردوسی همچنان در میدان ایستاده و به مردم نگاه می کند.

در آن زمان، تندیس فردوسی سومین مجسمه فردوسی در ایران بود که نصب شد. این مجسمه از جنس مرمر در اندازه بیش از 3 متر ساخته شد. فرزند استاد صدیقی در مصاحبه ای گفت تخته سنگ زیر پای فردوسی از کوه الوند در همدان به تهران منتقل شد. این تخته سنگ که چندان تراش هم نخورده، نمادی از کوه قاف است. ایشان همچنین بیان کرد که آن کودک کنار فردوسی در واقع زال (پدر رستم) است که روی کوه قاف قرار گرفته است.

مجسمه نبرد گرشاسب با اژد ها در میدان حر

میرحسن ارژنگ همراه با پسرخاله اش غلامرضا رحیم زاده ارژنگ که استادش هم بود، کار ساخت مجسمه نبرد گرشاسب و اژد ها را آغاز کردند. این مجسمه ارزشمند به همراه شیر های خشمگین اطرافش سال 1315 در میدان باغشاه قدیم یا حر امروزی نصب شدند. آنها از پیشگامان مجسمه سازی واقع گرا در ایران بودند. مفهوم این مجسمه در واقع نبرد میان خیر و شر است که در ابعاد بزرگ ساخته شد. گفته شد شیر ها هم در اطراف آن نماد محافظت هستند. جنس داخل این اثر از بتن و بیرونش فایبرگلاس است.

تندیس امیرکبیر در پارک ملت

مجسمه ای از امیرکبیر که در پارک ملت نصب شده از دیگر آثار استاد صدیقی است. شاید فکر کنید این تندیس تازگی ها نصب شده پس جدید است، اما داستان چیز دیگری است! این تندیس برنزی بیش از 3 متری در سال 1356 به سفارش انجمن مفاخر ملی ایران در ایتالیا ساخته می شود، اما جریان انقلاب پیش می آید و انتقال آن به ایران 32 سال به تأخیر میفتد. نهایتا سال 1388 با پیگیری هایی که انجام می شود، وارد ایران و سال 1389 در پارک ملت نصب می شود.

تندیس خیام در پارک لاله

پارک لاله از پارک های پر رفت و آمد تهران است. بخش ورودی اصلی پارک چند مجسمه وجود دارد که یکی از آنها خیام است. این تندیس بسیار زیبا از شاعر ایرانی سال 1351 به سفارش انجمن آثار ملی در ایتالیا توسط استاد صریقی ساخته شد؛ تندیسی که از جنس مرمر کارارا است و پس از ساخته شدن به ایران منتقل شد. این مجسمه به دلیل اینکه در دسترس است، دائما دچار آسیب می شود و بار ها مرمت شده است.

سردیس فردوسی در موزه سازمان کتابخانه و اسناد ملی

مجسمه فردوسی در کتابخانه ملی را شاید همه افراد ندیده باشند؛ چون به عنوان منظر شهری به ثبت نرسید، اما اگر به موزه کتابخانه ملی مراجعه کرده باشید حتما آن را دیده اید. این سردیس هنر دیگری از استاد ابوالحسن صدیقی است که در سرسرای قدیم و تاریخی کتابخانه ملی در خیابان 30 تیر نصب شده بود، اما بعدا در ساختمان کتابخانه ملی و موزه کتاب و میراث مستند قرار گرفته است.

مجسمه امیرکبیر در مدرسه دارالفنون

این مجسمه امیرکبیر هم اثر مهم دیگری از ابوالحسن صدیقی است که سال 1310 از جنس گچ و به مناسبت بازگشایی مدرسه دارالفنون ساخته شد. در آن زمان هنوز امکان ریخته گری در ایران نبود که آن را از جنس دیگری بسازد؛ لذا این مجسمه را هنرمندانه از جنس گچ ساخته و آن را در تالار مدرسه دارالفنون نصب کردند.